Tıpta ve Diş Hekimliğinde Uzmanlık Eğitimi Yönetmeliği ile ilgili görüşler

 

Dahili ve Cerrahi Bilimler Yoğun Bakım Derneği Yönetim Kurulu’nun 18 Temmuz 2009 tarihinde Resmi Gazete’de yayınlanan Tıpta ve Diş Hekimliğinde Uzmanlık Eğitimi Yönetmeliği ile ilgili görüşleri
 1. Üçüncü Bölüm’de yer alan “Eğitim Kurumları ve Eğitim Sorumluları” ve devamında Eğitim kurumlarının nitelikleri ve standartları bu haliyle her anabilim dalı ve yan dal uzmanlıkları için açık ve anlaşılır değildir. Bu detaylar belirlenirken ilgili ana dal ve yan dal derneklerinin görüşlerinin mutlaka alınması gerektiği düşünülmüştür. Şimdiye kadar sınırlı düzeyde yürütülen kurul ve yan dal derneklerinin ilişkileri güçlendirilmelidir.
2. Madde 24 ve Geçici 8. Maddede yer alan Çekirdek Eğitim Programı, ilgili derneklerin ortak katılımı ve katkıları ile belirlenmelidir.
3. Geçici 10. Maddede yer alan bazı yan dallara ait uzmanlara yan dal uzmanlık belgelerinin düzenlenmesi ile ilgili olarak yapılacak değerlendirmede ilgili derneklerin temsilcilerinin bizzat yer almaları gerektiği düşünülmüştür.
4. Yönetmeliğin Ek-3 kısmında Yoğun Bakım yan dal eğitimi alabilecek ana dallar belirlenmiştir. Bu ana dallar Anesteziyoloji ve Reanimasyon, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji, Genel Cerrahi, Göğüs Hastalıkları, İç Hastalıkları ve Nörolojidir. Yönetim kurulumuz daha önce Sağlık Eğitimi Genel Müdürlüğü’ne sözel ve yazılı olarak da belirttiği gibi ana dallar içerisinde Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji ile Nöroloji anabilim dallarının olmaması gerektiğini düşünmektedir. Bunun gerekçeleri aşağıda yeniden sunulmaktadır:
     a. Yoğun Bakım bilim dalı 30 yılı aşkın bir süredir Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa Birliği ülkelerinde Anesteziyoloji ve Reanimasyon, Genel Cerrahi, Göğüs Hastalıkları ve İç Hastalıkları ana dal eğitimleri üzerine yan dal eğitimi olarak yer almaktadır.
     b. Ülkemizde de bu anabilim dallarında çalışan hekimler tarafından yaklaşık 30 yıldır Yoğun Bakım alanında hasta bakımı, eğitim ve araştırma faaliyetleri yürütülmektedir.
     c. Yoğun Bakım genellikle çoğul organ disfonksiyonu olan komplike kritik hastalara bakım verilen, eğitim olarak oldukça kapsamlı ve zor bir bilim dalıdır. Bu dalın eğitimi ve pratiği kritik organ sistemlerinin hastalıklarına hakim hekimler tarafından uygulanabilir. Bu nedenle de dünyada bu eğitim genellikle yukarıda belirtilen dört anabilim dalı üzerine yan dal eğitimi şeklinde oluşturulmuştur.
     d. Enfeksiyon Hastalıkları uzmanlık eğitiminin Yoğun Bakım bilim dalı ile ilgisi bulunmamakta ve dünyada da Enfeksiyon Hastalıklarına bağlı bir Yoğun Bakım yan dal eğitimi bulunmamaktadır. Enfeksiyon Hastalıkları uzmanlarının Yoğun Bakım ile ilişkisi tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de sadece Yoğun Bakım enfeksiyonları ile sınırlıdır
     e. Nöroloji hastalarının bir bölümü her klinik bölümün hastaları gibi Yoğun Bakım gereksinimi gösterebilir. Ancak bu hastalar çoğunlukla kronik bakım hastalarıdır. Nöroloji eğitimi içerisinde veya sonrasında bu konuda belli bir eğitim programı olabilir ancak bu eğitimin yan dal eğitimi şeklinde olmaması gereklidir.
     f. Yoğun Bakım en fazla sayıda (6) anabilim dalı ile ilişkilendirilmiş bir yan dal olarak görülmektedir. Farklı temel eğitimlerden sonra en ağır hasta grubuna hizmet verilecek olan bu dalda ortak ve standart bir eğitim programının oluşturulması, idamesi ve kontrolü çok zor olacaktır.
     g. Yoğun Bakım yan dal uzmanlık öğrencilerinin seçimi de 6 farklı ana dal sınavından sonra yapılacağından standardizasyonun oluşturulması çok zor olacaktır.
     h. Kardiyoloji, Toraks ve Kardiyovasküler Cerrahi ve Nöroşirürji gibi yoğun bakımla ilgili benzer birçok anabilim dalı bu ana dalların dışında kalmıştır. Aynı mantıkla bu ana dallardan sonra da Yoğun Bakım yan dalı eğitimi tartışılabilir duruma gelecektir.

About author

-->